ขจัดความยากจนในทุกระดับ
พัฒนาองค์กรเกษตรกรและเครือข่าย (กลุ่มแม่บ้านเกษตรกร)
วัตถุประสงค์
¨
เพื่อรับทราบการสนับสนุนของภาครัฐและนโยบายการพัฒนากลุ่มแม่บ้านเกษตรกร
ประสานความต้องการ รวบรวมปัญหาของกลุ่มแม่บ้านเกษตรกร และกำหนดแผนงานร่วมกัน
กระตุ้นคณะกรรมการกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรให้ทำงานร่วมกันในรูปเครือข่าย
¨
พัฒนาให้สภากลุ่มแม่บ้านเกษตรกรตำบลต้นแบบเป็นตัวอย่างให้แก่สภากลุ่มฯ
อื่นดำเนินกิจกรรมให้บรรลุวัตถุประสงค์ของสภากลุ่มแม่บ้านเกษตรกรตำบล
¨
เพื่อพัฒนาสมาชิกกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรในโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนให้มีความรู้ด้านเคหกิจเกษตร
และสามารถปรับปรุงสุขภาพอนามัยของเด็กนักเรียนในโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน
เป้าหมาย
1. คณะกรรมการกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรระดับอำเภอ 8
อำเภอ ๆ ละ 5 คน รวม 40 คน
2. สภากลุ่มแม่บ้านเกษตรกรตำบลต้นแบบ 5 สภา
(เกษตรกร 20 คน/สภา) จำนวน 100 คน
3. จำนวน 2 โรงเรียน ๆ ละ 15 ราย รวม 30 ราย
สถานที่ดำเนินการ
¨
สำนักงานเกษตรจังหวัดเพชรบุรี
¨
อ.เขาย้อย อ.หนองหญ้าปล้อง อ.ท่ายาง อ.บ้านแหลม
อ.เมืองเพชรบุรี
¨
หมู่ 9 ต.ป่าเด็ง
อ.แก่งกระจาน หมู่ 2 ต.ห้วยแม่เพรียง อ.แก่งกระจาน
วิธีดำเนินงาน
1.
จัดประชุมเชิงวิชาการคณะกรรมการกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรระดับจังหวัด
เพื่อเลือกตั้งคณะกรรมการ
กลุ่มแม่บ้านเกษตรกรระดับอำเภอ / จังหวัดชุดใหม่
2.
คัดเลือกสภากลุ่มฯ ที่มีจำนวนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรเป็นสมาชิกไม่น้อยกว่า
3 กลุ่ม และสามารถเป็นต้นแบบได้
โดยการจัดทำฐานข้อมูลกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรในตำบล จัดทำแผนปฏิบัติงานประจำปี
สภากลุ่มฯ ขยายฐานสมาชิก จัดกิจกรรมเครือข่ายของกลุ่ม จัดการถ่ายทอดและเผยแพร่วิชาการความรู้ให้ตรงกับความต้องการของสมาชิกสภาฯ
ประชุมคณะกรรมการสภากลุ่มฯ ไม่น้อยกว่า 4 ครั้ง
เผยแพร่ประชาสัมพันธ์งานของสภากลุ่มฯ
3.
จัดตั้งกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรในโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน
โรงเรียนละ 1 กลุ่ม จัดเวทีชุมชน ผลิตสื่อการสอน
นำสื่อการสอนไปใช้ประกอบการถ่ายทอดความรู้ ร่วมทำกิจกรรมเพื่อพัฒนาสุขภาพของเด็กนักเรียนในโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน
ผลสัมฤทธิ์
1.
คณะกรรมการกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรระดับอำเภอ
สามารถนำความรู้และแนวทางการดำเนินงานในเรื่องต่างๆ ไปปฏิบัติได้ร้อยละ 60
2.
คณะกรรมการสภากลุ่มแม่บ้านเกษตรกรสามารถขยายความรู้ฯ
เรื่องการบริหารจัดการ จัดทำฐานข้อมูล และความรู้ด้านเคหกิจเกษตร
ฯลฯ ไปปฏิบัติได้ร้อยละ 60
3.
แม่บ้านเกษตรกรมีความรู้และทักษะในการแปรรูป-ถนอมอาหาร
และการผลิตอาหารและการปรุงอาหาร ที่ถูกสุขลักษณะมีคุณค่าแก่เด็กนักเรียน
และสามารถปฏิบัติได้ร้อยละ 60